Małgorzata Dmitruk, Małpi gaj
kurator: Wojciech Luchowski
współpraca: Barak Kultury
wernisaż: 2 września (poniedziałek), godz. 18.00
czas trwania wystawy: 2-22 września 2013
oprowadzenia kuratorskie (wstęp wolny):
5 września (czwartek), godz. 17.00
14 września (sobota), godz. 17.00
Małgorzata Dmitruk urodziła się w 1974 roku w Bielsku Podlaskim na Białostocczyźnie. W 1993 r. rozpoczęła studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Mińsku na Białorusi. W latach 1995–1999 kontynuowała studia na Wydziale Grafiki warszawskiej ASP. Dyplom z wyróżnieniem otrzymała w 1999 r. w pracowni prof. Władysława Winieckiego, natomiast aneks malarski w pracowni prof. Adama Styki. Od roku 1995 pracuje w eksperymentalnej pracowni w Mińsku, prowadzonej przez Dimitra Wasilicza Małatkowa. Zajmuje się grafiką, tkaniną artystyczną, malarstwem. Od 2002 r. pracuje jako asystent prof. Rafała Strenta w Katedrze Grafiki Warsztatowej na Wydziale Grafiki warszawskiej ASP. Ma na swoim koncie liczne wystawy w Polsce i za granicą oraz prestiżowe nagrody i wyróżnienia. Twórczość Małgorzaty Dmitruk wyrasta z jej osobistych doświadczeń i wspomnień rodzinnego Podlasia, regionu przenikania się i współistnienia wielu kultur, stanowiącego dla artystki źródło tematów, motywów, obrazów, którym poprzez własne doświadczenia i wrażliwość potrafi nadać uniwersalne znaczenie.
Małpi gaj przeniósł mnie do czasów dzieciństwa. Pamiętałem syrenki, syfony, robione na drutach czapki i inne dobra materialne PRL-u, zapomniałem jednak, że istniało coś takiego, taki przedprototyp współczesnego tabletu – zeszyt w kratkę. Zapomniałem, że mazałem bohomazy w zeszycie w kratkę, że wtedy pogoda była w kratkę, a i do szkoły chodziło się też w kratkę. Małpi gaj Małgorzaty Dmitruk daje rzadką i pełną humoru okazję, żeby bez długodystansowych konsekwencji trafić za kratki. I zza tych kratek w ogóle nie chce się wychodzić.
– Ignacy Karpowicz
Wystawa Małpi gaj jest premierową prezentacją najnowszego projektu artystycznego Małgorzaty Dmitruk. Głównym elementem wystawy jest wielkoformatowa instalacja rysunkowa, dla której punktem wyjścia jest książka artystyczna zatytułowana właśnie Małpi gaj, wykonana przez artystkę w technice rysunku i litografii. Jest to autobiograficzna opowieść artystki o świecie dzieciństwa przełomu lat 70. i 80. Książka jest rodzajem rysunkowego notesu, pamiętnika zawierającego obrazy, osobiste wspomnienia, miejsca, ludzi, rzeczy, atmosferę i klimat minionej epoki, a wszystko to ukazane w typowej dla artystki stylistyce. Powrót do dzieciństwa ma w tym wypadku wymiar podwójny: pierwszy dotyczy języka wizualnego, a drugi pamięci. W obszarze wizualnym jest to próba powrotu do świeżości, odkrywczości i kreatywności spojrzenia, do dziecięcej radości i ekspresji rysunkowego gestu, skrótowości zapisu, lapidarności i syntetyczności graficznego znaku, intuicyjności i emocjonalności działania. W obszarze wspomnień artystka podejmuje zaś wielowątkową grę pomiędzy pamięcią zbiorową a indywidualną. Stara się uwidocznić procesy zacierania wspomnień, rozmywania, plątania wątków, linii, sensów, znaczeń. Przedstawiona przez Małgorzatę Dmitruk autobiograficzna opowieść – choć zakorzeniona w konkretnym czasie i miejscu, ma charakter polisemantyczny, generując wielowymiarowy obszar odniesień odwołujących się do rytuałów życia codziennego.
Wielkoformatowa instalacja rysunkowa przygotowana dla Galerii Miejskiej „Arsenał” ma charakter unikatowy i realizowana jest przez artystkę jako działanie site-specific. Istotnym elementem wystawy jest również proces powstawania instalacji rysunkowej, artystycznej kreacji w przestrzeń galerii, traktowany jak współistotny element całego dzieła, a prezentowany na wystawie w postaci dokumentacji fotograficznej.
Druga część wystawy poświęcona jest tkaninie unikatowej, kolejnemu po grafice i rysunku najistotniejszemu obszarowi aktywności twórczej Małgorzaty Dmitruk. Na wystawie oprócz najnowszych prac, a także tkanin artystycznych i instalacji zrealizowanych przez artystkę w tym medium, prezentowana jest dokumentacja fotograficzna działań artystki z wielkowymiarową tkaniną unikatową. To zapis ingerencji w krajobraz, poprzez działania gęstością, fakturą, kolorem i formą tkaniny w przestrzeni. Dmitruk pozostawia ślad obecności, który staje się organicznym dopełnieniem wewnętrznej rytmiki, plastyczności i malarskości krajobrazu.
na zdjęciu: tkanina Malgorzaty Dmitruk, fot. Dariusz Pawelec
